Ik heb altijd van de Tomb Raider-reeks gehouden, maar er zijn niet veel geweldige games in deze serie door precedent. Lara Croft and the Guardian of Light is een platformspel dat niets met Tomb Raider te maken zou kunnen hebben. Maar Crystal Dynamics houdt zich specifiek bezig met Tomb Raider (de laatste 10 jaar), dus het heeft het volste recht om Lara Croft specifiek als held te gebruiken.
Welke doelen werden nagestreefd bij de ontwikkeling van Guardian of Light - ik weet het niet. Misschien wilden ze de serie verdunnen met iets anders, niet zoals de hoofdgames (geen races), misschien was een verandering van genre handig voor een deel van het Crystal Dynamics-team om niet op te branden op het werk, misschien iets anders. Volgens het precedent werd een redelijk goedaardige videogame uitgebracht, die je bij het passeren dwingt om niet zo veel Tomb Raiders te onthouden (in die zin is alles erg uitgerekt), maar de platformgames van de jaren 90. Tegelijkertijd, welke specifiek - ik begreep niet wat wat was, maar ik vond het in elke variant leuk.
Het lijkt me op het eerste gezicht misschien dat de grootste fout van degenen die het videospel niet leuk vonden, een poging is om het in 1-2 avonden onder de knie te krijgen. Dit is overbodig. Toch hebben we een platformgame voor de boeg, en de duur van een platformgame is niet zo klein (vanaf 6 uur pure gameplay - er zijn hier eigenlijk geen screensavers). Ik ging door het videospel in porties - het was met succes verdeeld in 1.5 10 niveaus, waarvan elk 30-40 minuten duurt, zo niet om te sprinten, maar om meer lokale eenvoudige taken te raden. Het resultaat was dat ik een bepaald aantal maanden op de doorgang doorbracht en gelukkig bleef.
