Ik verontschuldig me niet voor het liefhebben van SEGA's Dreamcast. Ze bracht me terug naar de gamewereld en had een aantal geweldige games op haar.
Onder hen was Crazy Taxi, een spel voor chauffeurs waarbij de tong op de wang werd geplakt. SEGA heeft Crazy Taxi nieuw leven ingeblazen en het origineel op PSN en XBLA uitgebracht met 720p-ondersteuning.
Je kruipt in de huid van een van de vier taxichauffeurs en neemt het op tegen de totale tijd om zoveel mogelijk passagiers op te halen en af te zetten. Maar alleen autorijden helpt je zaak niet. Je zult een paar verschillende trucjes moeten leren, zoals Crazy Boost (voor versnellen) en Crazy Drift (voor driften, voor het geval dit niet duidelijk was). Om verschillende bewegingen uit te voeren, moet je je duim over de vooruit- en achteruit-knoppen schuiven, wat al snel veel pijn kan veroorzaken - maar deze pijn kan worden verdragen, omdat het erg leuk is om de bewegingen uit te voeren.
De gameplay van het spel is niet veranderd ten opzichte van de originele Dreamcast, het heeft alle modi, inclusief Crazy Box (bepaalde taken voltooien) en de steden Arcade en Original. Tijdens het spelen ging ik terug naar mijn jongere dagen, toen games beter waren, omdat SEGA nog steeds de hoop koesterde dat nieuwe en creatieve games de Dreamcast in elk huis zouden plaatsen.
Als je dit spel nog nooit hebt gespeeld, is Crazy Taxi waanzinnig leuk. Op straat wachten tientallen enthousiaste passagiers om opgehaald te worden, allemaal met een kleurcode om de afstand tot hun bestemming aan te geven. Hoe meer reizen je maakt en hoe sneller je ze aflevert, hoe meer geld je verdient. En geld is wat je nodig hebt om een taxichauffeur van wereldklasse te worden.
Crazy Taxi heeft bijna geen diepgang, maar dat is prima. Het is een ouderwets arcadespel, het soort kwartetende game. Het kan verslavend zijn, ook al ziet het er oud en een beetje sjofel uit, en het spel ziet eruit als iets uit de kelder van je vader. Ik ben dol op Dreamcast-spellen, maar de arme Crazy Taxi begint zijn leeftijd te tonen.
Ook al heeft SEGA het spel "HD-achtig" gemaakt, het ziet er nog steeds niet goed uit op het grote scherm. Verwacht geen super gedetailleerde remake. De game is gemaakt om op moderne tv's te spelen, maar niet om er erg mooi uit te zien. Het uiterlijk doet er echter niet toe als je gewoon met een oude vriend wilt rondhangen. Oh, gekke taxi, het is zo lang geleden.
Maar het mist een heel belangrijk ingrediënt dat de nostalgie doodt - en dat is echt de enige reden om geld uit te geven aan deze verouderde download. SEGA had er geen probleem mee om deze remake te duur te maken, maar wilde geen geld uitgeven om de licentieovereenkomst van de soundtrack te verlengen.
Inderdaad, in Crazy Taxi was het niet alleen nodig om snel te gaan, medereizigers op te halen en vervolgens naar je bestemming te haasten om een solide beloning te krijgen. De muziek was een belangrijk onderdeel van wat Crazy Taxi zo speciaal maakte. De Offspring/Bad Religion-mix was net zo gedenkwaardig en belangrijk als de gekke slips en nieuwe shortcuts. En hoewel ik The Offspring in elke andere context haat, was ik absoluut dol op ze toen Crazy Taxi op mijn Dreamcast speelde. Maar er is hier geen nakomelingen of slechte religie. Er zijn gewoon een stel klote obscure punkbands die niets te doen hebben in plaats van een paar cultbands.
Het komt zelden voor dat een soundtrack een videogame kan verpesten. Maar hier gebeurde het. Misschien kun je, als je Crazy Taxi nog nooit hebt gespeeld, toch een beetje van dit spel genieten. Uiteindelijk weet je niet wat je verloren hebt. Fans zullen meteen begrijpen wat er ontbreekt, en het verlies van muziek zal de helft van de reden vernietigen om Crazy Taxi weer op te pakken.
Vonnis
De Dreamcast-poorten zijn niets meer dan fanservice. Maar ik zou zeggen dat Crazy Taxi meer een fanservice is. Het is niet erg dat sommige van de merkwinkels zijn weggelaten (bye bye, Kentucky Fried Chicken), maar muziek is erg belangrijk voor Crazy Taxi. Je kunt hier nog steeds plezier hebben. De essentie van Crazy Taxi is er nog steeds, en in de kern is het nog steeds een plezierig spel. Het zal gewoon niet tevreden zijn met degenen die ook maar iets om de nieuwste SEGA-gameconsole gaven.
