De videogame is meestal meditatief. Er zijn verschillende kritische nadelen. Ontwerpfouten House Flipper. Ik kan niet op het dak klimmen, ik kan de positie van de ramen niet veranderen. Ik kan geen sockets verwijderen tenzij de partitie is verwijderd. Op de hoofdmuren zijn stopcontacten eeuwig. Ik kan de auto niet in de tuin zetten om het schoonmaken van de garage makkelijker te maken. De muren zijn in vierkanten gebouwd en de vulling van het huis past niet altijd in deze vierkanten. En er zijn veel van dergelijke fouten.
Zeer weinig keuze. Eén douche, één wasmachine, niets om uit te kiezen. Het licht is als een zaklamp. Lampen verlichten niet de kamer maar een kegel in de richting van de bundel. Compleet gebrek aan inhoud. Voor de duurste huizen verdien je gewoon geld. Van de kleine minnen springt de lokalisatiecurve op sommige plaatsen in het oog. U moet schakelen tussen talen.
Het is ook onmogelijk om onmiddellijk een bepaald aantal vergelijkbare objecten te plaatsen, elk moet afzonderlijk worden genomen en geplaatst. Er zijn fouten in contact met objecten, niet dodelijk, maar afleidend. De gameplay, hoewel meditatief, maar fascinerend. Je ruimt op, je legt tegels, je doet herontwikkeling, je pompt vaardigheden. De uitvoering is voor het grootste deel uitstekend. Er zijn inzendingen (slechts één) voor veelvoorkomende trends, zoals Breaking Bad. In reparatieverzoeken is nog wel iets te lezen, en het is niet dom om de zoektocht goed te keuren.
